Адамзаттың бар тарихын ақтарып қарасақ, әлемнің шынайы тірегі – қару ұстағандар мен байлық жинағандар емес, жүрегінде мейірім ұялаған жандар екенін көреміз. Мейірім – көзге көрінбейтін, бірақ өмірді сақтап тұрған ең қуатты күш. Ол болмаса, жер бетінде тыныштық та, сенім де, адамдық та қалмас еді.

Мейірімді адам өзгеге пайдасын тигізіп қана қоймайды, ол айналасына жылу таратады. Бір жылы сөз, бір адал іс, бір қарапайым көмектің өзі кейде біреудің өмірін өзгертеді. Әлем осындай кішкентай, бірақ шынайы игіліктер арқылы тіршілігін жалғастырып келеді. Мейірімділік – ұлтқа да, дінге де бөлінбейтін әмбебап қасиет. Ол – адамдықтың өзегі.

Қоғамның даму деңгейі технологиямен емес, мейірімділікпен өлшенеді. Егер бір елде кәріге құрмет, балаға қамқорлық, әлсізге сүйеу бар болса, ол елдің рухы биік. Керісінше, адам өз пайдасын ғана ойлап, айналасындағыларға немқұрайлы қарай бастаса – рухани жұтаңдық басталады.

Қазір заман жылдам өзгеріп жатыр. Техника дамып, адамдардың арасындағы байланыс экран арқылы жүріп жатыр. Бірақ дәл осы уақытта мейірім бұрынғыдан да маңызды. Өйткені суық сөз бен бейтарап қатынастардың ортасында адамдық жылулық жоғалмауы тиіс.

Мейірім – әлемнің тынысы. Бір ананың баласына деген махаббаты, мұғалімнің шәкіртіне деген қамқорлығы, дәрігердің науқасқа жанашырлығы – бәрі осы ұлы сезімнің көрінісі. Осындай жандар болмаса, қоғам қатыгездікке айналар еді.

Әлемді ұстап тұрған заң да, билік те, байлық та емес – жүректің мейірімі. Адам адамға сүйіспеншілікпен қараған кезде ғана жер беті тыныш өмір сүре алады. Мейірім жоғалса, әлем қирайды. Ал мейірім сақталса – адамзат мәңгі жасайды.

Бердалы Ораз | Сурет: freepik.com